Czym jest dziennik konserwacji UDT żurawia?

Urządzenia transportu bliskiego, do których zaliczamy żurawie wieżowe, podlegają obowiązkowi ścisłej kontroli ich stanu technicznego przez Urząd Dozoru Technicznego. Jednym z elementów dokumentacji, które jest warunkiem zachowania urządzenia w stanie umożliwiającym jego skuteczną i bezpieczną eksploatację, jest dziennik konserwacji urządzeń transportu bliskiego UDT. W artykule dowiesz się, jaką funkcję pełni dziennik konserwacji UDT, jakich urządzeń dotyczy obowiązek jego prowadzenia, a także jakie informacje powinny się w nim znaleźć.

Dziennik konserwacji UDT – co to jest?

Dziennik konserwacji urządzeń transportu bliskiego to oficjalny dokument, w którym zapisywana jest cała historia obsługi technicznej danego urządzenia. Dziennik konserwacji stanowi źródło szczegółowych informacji o wszystkich przeprowadzonych przeglądach, naprawach i czynnościach konserwacyjnych. W praktyce dziennik UDT pozwala odtworzyć pełną historię eksploatacji żurawia.

W przypadku urządzeń podlegających dozorowi technicznemu Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) prowadzenie dziennika jest obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa. Dziennik nie pełni funkcji jedynie formalnej, ale ma bezpośredni wpływ na utrzymanie sprawności i bezpieczeństwa użytkowania żurawia przez cały okres jego eksploatacji.

Dziennik konserwacji urządzeń transportu bliskiego – kto ma obowiązek prowadzenia?

Prowadzenie dziennika konserwacji jest obowiązkiem każdego podmiotu eksploatującego urządzenie dźwignicowe objęte dozorem UDT. Dotyczy to zarówno przedsiębiorstw, jak i indywidualnych użytkowników takich maszyn. Obowiązek prowadzenia dziennika UDT ma oparcie w kilku aktach prawnych, które szczegółowo regulują wymagania w tym zakresie.

Podstawą prawną określającą obowiązek prowadzenia dziennika konserwacji urządzeń transportu są:

  • Ustawa o dozorze technicznym z dnia 21 grudnia 2000 r. (Dz.U. 2000 nr 122 poz. 1321 z późn. zm.) – nadrzędny akt określający zasady nadzoru nad urządzeniami technicznymi w Polsce;
  • Rozporządzenie Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z 30 października 2018 r. (Dz.U. 2018 poz. 2176) – precyzuje warunki techniczne w zakresie eksploatacji, napraw i modernizacji urządzeń transportu bliskiego, w tym szczegółowe wymagania dotyczące dziennika konserwacji;
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 grudnia 2012 r. (Dz.U. 2012 poz. 1468) – wskazuje, które urządzenia techniczne są objęte obowiązkiem prowadzenia dziennika konserwacji.

Wpisy w dzienniku mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia do obsługi lub konserwacji danego typu żurawia.

Znaczenie i zastosowanie dziennika UDT

Dziennik konserwacji to dokument pełniący funkcje dokumentacyjną i kontrolną. Właściwie prowadzony dziennik UDT jest nieocenionym wsparciem w codziennym zarządzaniu parkiem maszynowym. Umożliwi spełnienie wymogów prawnych i realnie wpływa na zachowanie bezpieczeństwa pracy.

Główne cele prowadzenia dziennika konserwacji urządzeń transportu bliskiego to:

  • monitorowanie działań konserwacyjnych – dziennik UDT pozwala śledzić każdą przeprowadzoną naprawę, wymianę części czy przegląd, a także zaplanować kolejne prace serwisowe;
  • potwierdzanie zgodności z normami bezpieczeństwa – regularne wpisy stanowią dowód, że urządzenie utrzymywane jest w stanie umożliwiającym jego bezpieczną eksploatację;
  • udokumentowanie spełnienia wymogów prawnych – dziennik jest oficjalnym dowodem na wywiązywanie się z obowiązków nałożonych przez przepisy dozoru technicznego.

Dziennik konserwacji UDT jest istotnym elementem strategii utrzymania ruchu w przedsiębiorstwie i może decydować o bezproblemowym przebiegu kontroli Urzędu Dozoru Technicznego.

Co musi się znaleźć w dzienniku konserwacji urządzenia transportu bliskiego?

Dziennik konserwacji UDT ma ściśle określoną strukturę i zakres informacji, które muszą być w nim ujęte. Kompletność i prawidłowość wpisów w dzienniku mają bezpośredni wpływ na rzetelność dokumentacji technicznej urządzenia. W dokumencie powinny znaleźć się:

  • dane identyfikacyjne i parametry techniczne urządzenia – m.in. typ, numer fabryczny, rok produkcji, udźwig;
  • dane właściciela lub eksploatującego urządzenie;
  • lista operatorów i konserwatorów z odpowiednimi uprawnieniami;
  • zapisy z przeglądów i napraw, obejmujące datę, opis wykonanych czynności, wykryte usterki i sposób ich usunięcia, a także potwierdzenie sprawności urządzenia;
  • dane osób dokonujących wpisów wraz z ich kwalifikacjami;
  • częstotliwość i zakres wymaganych przeglądów zgodnie z przepisami;
  • ponumerowane strony do wpisów (zwykle 20–32 strony w wersji dwuletniej lub 80 stron w wersji pięcioletniej);
  • informacja o podstawie prawnej prowadzenia dziennika.

Każde urządzenie z parku maszynowego musi mieć swój własny dziennik UDT. Dokument zazwyczaj przyjmuje formę książeczki w formacie A5 i z wytrzymałą, kartonową okładką, często dodatkowo foliowaną dla ochrony przed uszkodzeniami.

Dla jakich urządzeń musi być prowadzony dziennik konserwacji?

Obowiązek prowadzenia dziennika konserwacji dotyczy szerokiej grupy urządzeń transportu bliskiego podlegających dozorowi technicznemu. Wymóg obejmuje zarówno urządzenia pod pełnym dozorem, jak i te objęte dozorem uproszczonym. Do urządzeń objętych obowiązkowym prowadzeniem dziennika UDT należą:

  • wózki jezdniowe podnośnikowe, w tym wózki widłowe;
  • suwnice;
  • żurawie, w tym modele stacjonarne;
  • wciągniki i wciągarki z napędem innym niż ręczny;
  • dźwigi i windy;
  • podesty ruchome;
  • układnice magazynowe;
  • inne urządzenia dźwigowe o udźwigu powyżej 250 kg.

Nawet w przypadku urządzeń o mniejszym udźwigu (do 250 kg), które nie podlegają obowiązkowej rejestracji w UDT, nadal zachodzi obowiązek prowadzenia dziennika konserwacji.